ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

 

·         Άσκηση 1

Ο ασθενής θα πρέπει να εισπνέει από την μύτη και να εκπνέει από το στόμα με το μέτρημα του θεραπευτή ως το 3 (συνήθως με διακοπές του ενός δευτερολέπτου). Οι οδηγίες για αυτήν την
άσκηση θα πρέπει να είναι «Εισπνεύσετε μέχρι να μετρήσω στο 3 και εκπνεύστε μέχρι πάλι να μετρήσω μέχρι το 3 , έπειτα κάντε μια μικρή παύση πριν αρχίσετε πάλι».

Επαναλάβετε αυτό σε διάφορες περιστάσεις, αλλά αφήστε χρόνο μεταξύ κάθε προσπάθειας, ελέγχοντας την κίνηση των ώμων. Αν ο ασθενής δυσκολεύεται στο να ελέγξει την εκπνοή, μειώστε το μέτρημα σε 2 χρόνους. Στόχος είναι η καθιέρωση ενός κανονικού τύπου εισπνοής/ εκπνοής. Πολλοί ασθενείς με φωνητικές διαταραχές αρχικά απελευθερώνουν όλον τον αέρα πολύ γρήγορα, επομένως είναι σημαντικό να καθιερωθεί ένας ίσος ρυθμός εισπνοής/ εκπνοής σε αυτό το στάδιο της θεραπείας.

     Απ’ τη στιγμή που ο ασθενής τα καταφέρει με τους 3 χρόνους, αυξήστε σταδιακά το μέτρημα, αλλά βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής δεν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια κατά την εισπνοή, καθώς αυτό θα δημιουργήσει ένταση. Καθώς ο ασθενής γίνεται πιο ικανός, μπορεί να του ζητηθεί να μετρήσει μόνος του από μέσα του, υπό την καθοδήγηση του θεραπευτή.

 

 

·         Άσκηση 2

Καθώς αυξάνεται η ικανότητα και επεκτείνεται το μέτρημα, ο ασθενής θα πρέπει να μειώσει τον χρόνο εισπνοής και να επεκτείνει τον χρόνο εκπνοής: η εισπνοή θα γίνεται σε 3 χρόνους, για παράδειγμα, και η εκπνοή σε 6 χρόνους. Αυτό αντικατοπτρίζει πιο στενά τον τύπο αναπνοής για ομιλία, όπου η εισπνοή καταλαμβάνει λιγότερο χρόνο εκπνοής.

 

 

Δεδομένου ότι η ομιλία παράγεται στην εκπνοή είναι σημαντικό να διακριθεί μεταξύ της «κρατημένης» αναπνοής και της απελευθερωμένης αναπνοής, έτσι ο «έλεγχος» είναι το αποτελεσματικό χαλάρωμα της αναπνοής χωρίς ένταση παρά η απελευθέρωση της αναπνοής υπό ένταση.

 

·         Άσκηση 3

Εκπνεύστε και αποβάλετε όσο το δυνατόν περισσότερο αέρα από τους πνεύμονες, αισθανόμενος τη δράση στο κέντρο του σώματος. Μην χαμηλώνετε τη σπονδυλική στήλη. Περιμένετε για ένα δευτερόλεπτο ή δύο και κατά την εισπνοή, δοκιμάστε  την  ξαφνική  εισροή του αέρα. Αυτή η κίνηση συνοδεύεται με μια διεύρυνση του κάτω μέρους του στήθους και είναι αρκετά επώδυνη και μπορεί γενικά να γίνει αισθητή με δύναμη. Δεν είναι απαραίτητο να σκεφτείτε να εισπνεύσετε, αυτό θα συμβεί αυτόματα. Επαναλάβετε αυτό πέντε έως δέκα φορές.  Μια πιο προηγμένη έκδοση της ανωτέρω άσκησης περιλαμβάνει τη χρήση της φωνής στο εξερχόμενο ρεύμα αέρα. Χρησιμοποιήστε τον αέρα για να παραγάγετε έναν μακρύ /ου/ φωνήεν. Άλλη μια φορά χρησιμοποιήστε την αναπνοή από τη βάση των πνευμόνων. Όταν ο αέρας καταναλώνεται (όχι στο σημείο της δημιουργίας της έντασης) απλά απελευθερώστε το κέντρο και επιτρέψτε τους πνεύμονες στο φυσικό ξαναγέμισμα.

 

Διαβάστε επίσης το άρθρο: ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

Διαβάστε επίσης το άρθρο: Ασκήσεις για χαλάρωση

Διαβάστε επίσης το άρθρο: Εισαγωγικές ασκήσεις αναπνοής

Διαβάστε επίσης το άρθρο: Ασκήσεις για την ενθάρρυνση ελέγχου αναπνοής

Διαβάστε επίσης το άρθρο: Ασκήσεις για ποικιλία Τονισμού της φωνής

Διαβάστε επίσης το άρθρο: Ασκήσεις για Αντήχηση

Μαρία Γκουγκούμη – Ειδική Παιδαγωγός

Αργυρώ Καραμπά – Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας

grafwnimata.gr

facebook