Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ


ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ

Ένα καλό ποσοστό του κλινικού χρόνου ξοδεύεται μεταχειρίζοντας την άρθρωση του υποσυστήματος στους ασθενείς με τις μηχανικές λεκτικές διαταραχές. Οι λεκτικοί
νοσοκομειακοί γιατροί αντιλαμβάνονται, ότι οι διαταραχές του υποσυστήματος αρθρώσεων εμφανίζονται σπάνια μεμονωμένες. Η κοινή αναπνοή, η ηχηρότητα, η φώνηση, ή/και το διακεκομμένο υποσύστημα προσωδίας δεν είναι ασυνήθιστα, όπως αναθεωρείται λεπτομερώς στα προηγούμενα κεφάλαια. Εκείνα τα νευρομυικά και τα μηχανικά ελλείμματα προγραμματισμού που περιλαμβάνουν οποιαδήποτε ή περισσότερο τα λεκτικά υποσυστήματα μπορούν να επηρεάσουν την απόδοση του υποσυστήματος άρθρωσης που είναι καλά τεκμηριωμένο. Έτσι, όπως προτείνεται εδώ, η κατανόηση, είναι ότι επειδή αυτά τα υποσυστήματα είναι λειτουργικά αλληλοεξαρτώμενα, οι συνυπάρχοντες διαταραχές τους πρέπει να αντιμετωπιστούν διαδοχικά, σύμφωνα με τη φυσική τάξη της φυσιολογικής σχέσης τους και το βαθμό εξασθένισης τους. Νωρίτερα, ration­ales παρουσιάστηκαν για να μεταχειριστούν διαδοχικά την αναπνοή, την ηχηρότητα, και τα φωνητικά προβλήματα πριν διαχειριστούν τις επεξεργασίες των υποσυστημάτων άρθρωσης. Παρά τη δριμύτητα της δυσκολίας της άρθρωσης και του πειρασμού να δοθεί η πρώτη σε προτεραιότητα επεξεργασία σε αυτό το πρόβλημα, οι πεπειραμένοι νοσοκομειακοί γιατροί αναγνωρίζουν την κύρια ανάγκη να καθυστερήσουν την επέμβαση από τυχαία κλίμακα έως ότου μπορούν να καταβληθούν προσπάθειες να βελτιώσουν την ελλοχεύουσα φυσιολογική υποστήριξη για την ομιλία μέσω της επεξεργασίας άλλων υποσυστημάτων, όταν χρειαστούν. Εμπυρευματισμένο κατ' αυτό τον τρόπο για την εντατική θεραπεία, το υποσύστημα άρθρωσης μπορεί να αποδειχθεί το πιο απαιτητικό. Περιζώνοντας αυτά τα προπαρασκευαστικά βήματα με προθυμία για να υποκινηθούν οι άμεσες βελτιώσεις στην αρθρωτική ικανότητα, έτσι ώστε οι ασθενείς να μπορούν να κατέχουν έναν έτοιμο τρόπο πιο καταληπτής επικοινωνίας, αυτός ο νοσοκομειακός γιατρός έχει αποτύχει στις πολυάριθμες περιπτώσεις του στο παρελθόν. Παρά την επίτευξη των δηλωμένων στόχων, πολλοί ασθενείς που εκτίθενται σε τέτοια κακοδιαχείριση αποτυγχάνουν στη θεραπεία η οποία ματαιώνεται, για να παρουσιάσει τις τίμιες προσπάθειές τους.


ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

Η ελλοχεύουσα αρθρωτική ανακρίβεια παθοφυσιολογίας στους ασθενείς με τις μηχανικές λεκτικές διαταραχές δεν είναι συνήθως ομοιόμορφη, είτε ανάμεσα, είτε μεταξύ των ασθενών σαν υποομάδες. Το έλλειμμα νευρομυϊκού ή μηχανικού προγραμματισμού ποικίλλει συχνά στο βαθμό από ασθενή σε ασθενή, όπως η επακόλουθη διαταραχή αρθρώσεων. Οι ομαλοί ασθενείς με ουσιαστικά την ίδια αιτιολογία και τις ιατρικές και λεκτικές διαγνώσεις μπορούν να διαφέρουν και όσον αφορά τις γενικές ανικανότητές τους και τις τελευταίες απαντήσεις τους στις ίδιες θεραπείες. Όταν οι ασθενείς παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα αρθρώσεων του υποσυστήματος, οι διαγνώσεις τους δεν μπορούν πάντα να συμπίπτουν, πράγμα που ανήκει στις διαφορετικές υποομάδες πληθυσμών, να κατέχουν τις ανόμοιες αιτιολογίες, και αγωνίζονται με τις ανάρμοστες ανωμαλίες μετακίνησης. Αυτό το σύνθετο καλούπι παρουσιάστηκε  και εξετάστηκε στα προηγούμενα κεφάλαια όπου στράφηκε η προσοχή σε άλλα λεκτικά υποσυστήματα.

Τα εξής τμήματα περιγράφουν ότι στις διαταραχές της άρθρωσης του υποσυστήματος, οι ασθενείς με τις μηχανικές λεκτικές διαταραχές είναι πιθανό να εκτεθούν.

Σπαστική δυσαρθρία: Η γενική υπερτονία, η αδυναμία, η ακινησία, η ανώμαλη φυσιολογία δύναμης, και οι υπερβάλλουσες αντανακλάσεις ουσιαστικά όλων των μυών της προφανούς δυσλειτουργίας των λεκτικών μηχανισμών, προϊόντων της ομιλίας υποσυστημάτων της άρθρωσης. Η ομιλία είναι αργή και ανακριβής με αρθρωτικές προσπάθειες, που συντίθενται από τις διαταραχές τις αναπνοής, της ηχηρότητας, και τη φώνηση, τα οποία καθιστούν συχνά την ομιλία ακατανόητη.

Η επόμενη ακολουθία θεραπειών, συστήνεται γενικά για τον ασθενή με σπαστική δυσαρθρία:

1.Γλωσσική, χειλική, και κάτω γναθιαία μυϊκή μείωση τόνου.         
2.Γλωσσική, χειλική, και κάτω γναθιαία μυϊκή ενίσχυση.                       
3.Γλωσσική, χειλική, και κάτω γναθιαία κατάρτιση φυσιολογικής δύναμης.
4.Φωνητική υποκίνηση στα διάφορα πλαίσια.


Διαβάστε κι άλλες Ασκήσεις Ενδυνάμωσης





Μαρία Γκουγκούμη - Ειδική Παιδαγωγός www.pyxidagnwsis.gr
Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας www.γραφωνηματα.gr
 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου