Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ

Εκ πρώτης όψεως, οι μαθησιακές δυσκολίες φαίνεται να είναι πιο κοινές  μεταξύ αγοριών σχολικής ηλικίας σε σχέση με τα κορίτσια. Περίπου τα δύο τρίτα των μαθητών σχολικής ηλικίας που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες είναι αγόρια. Μέχρι πρόσφατα, η έρευνα σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες (LD), υποστήριζε ότι η αναλογία των αγοριών – κοριτσιών  με μαθησιακές δυσκολίες ήταν μεταξύ 5: 1 και 9: 1, αντίστοιχα, στο μαθητικό πληθυσμό. Ωστόσο, μια πρόσφατη, ολοκληρωμένη μελέτη που διεξήχθη έδειξε ίσο αριθμό αγοριών και κοριτσιών που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες.

Θεωρίες που εξηγούν αυτή την διαφορά των φύλων

1. Βιολογική ευπάθεια

Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί για να εξηγήσουν γιατί τα περισσότερα παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες είναι αγόρια. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αυξημένη συχνότητα οφείλεται στη βιολογική ευπάθεια ενός παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να γεννηθεί με ή να αποκτήσει μια τάση για μαθησιακές δυσκολίες νωρίς στη ζωή.

2. Προκατάληψη παραπομπής

Άλλες μελέτες δείχνουν ότι αυτή η διαφορά στην αναγνώριση μπορεί να οφείλεται στην προκατάληψη παραπομπής. Τα αγόρια είναι πιο πιθανό να παραπεμφθούν για την ειδική αγωγή, όταν καταδεικνύουν ακαδημαϊκά προβλήματα, λόγω των άλλων εμφανών συμπεριφορών που πιθανόν να συνοδεύουν τις μαθησιακές δυσκολίες.  Τα αγόρια απογοητεύονται και αγωνίζονται ακαδημαϊκά είναι πιο πιθανό να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους. Μπορεί να γίνουν υπερκινητικά, παρορμητικά, ή να αναστατώνουν την τάξη, ενώ τα κορίτσια εμφανίζουν συνήθως λιγότερο εμφανή σημάδια της ακαδημαϊκής τους απογοήτευσης. Για παράδειγμα, τα κορίτσια που δείχνουν μόνο απροσεξία είναι πιο πιθανό να μην εντοπιστούν από τους εκπαιδευτικούς και απλά θεωρείται πως αδιαφορούν για το συγκεκριμένο θέμα.

3. Τεστ διάγνωσης

Η πραγματική συχνότητα των μαθησιακών δυσκολιών μεταξύ των φύλων υπόκειται σε πολύ διαφορετικούς  λόγους. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η έλλειψη ενός καθολικού ορισμού για τις «μαθησιακές δυσκολίες» κι η απουσία ακριβών, αντικειμενικών κριτηρίων για τη διάγνωση των μαθησιακών δυσκολιών  συσχετίζονται άμεσα με ανακριβή προσδιορισμό των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες.

Πολλά από τα τεστ που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών σχεδιάστηκαν και σταθμίστηκαν  για τα αγόρια. Κατά συνέπεια, αυτές οι δοκιμασίες δεν θα μπορούσαν να διακρίνουν τις  διαφορές ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια. Τα τεστ δεν μπορούν να εντοπίσουν ορισμένες δυσκολίες που υπάρχουν μόνο στα κορίτσια.

Γιατί έχει αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες;

Δεδομένου ότι η κατηγορία των μαθησιακών δυσκολιών  προέκυψε το 1975, ο αριθμός των μαθητών  που αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες έχει τριπλασιαστεί. Περίπου 100.000 μαθητές έχουν χαρακτηριστεί ως έχοντες μια μαθησιακή δυσκολία και λαμβάνουν ειδικές υπηρεσίες εκπαίδευσης στα σχολεία.

Μια σειρά από λόγους που έχουν προταθεί για την τεράστια αύξηση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες. Οι λόγοι αυτοί περιλαμβάνουν:

1. Βιολογικοί και ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες μπορεί να θέσουν περισσότερο τα παιδιά σε κίνδυνο για την ανάπτυξη μαθησιακών δυσκολιών, και ως εκ τούτου τα περισσότερα παιδιά εντοπίζονται.

2. Η διάγνωση των  μαθησιακών δυσκολιών  είναι περισσότερο κοινωνικά αποδεκτή από ό, τι πολλές άλλες ειδικές ταξινομήσεις εκπαίδευσης.

3. Τα παιδιά που ακαδημαϊκά δεν τα καταφέρνουν, εσφαλμένα χαρακτηρίζονται ως άτομα με μαθησιακές δυσκολίες. Η αξιολόγηση και τα διαγνωστικά κριτήρια μπορεί να είναι πολύ υποκειμενικά, αναξιόπιστα, και ατελή από τη φύση τους.

4. Η μεγαλύτερη συνολική ευαισθητοποίηση των μαθησιακών  δυσκολιών  και περιεκτικής ανάλυσης των επιδόσεων των μαθητών έχουν οδηγήσει σε πιο τεκμηριωμένες παραπομπές και διαγνώσεις. Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς είναι γνώστες των διαφόρων τύπων των υπηρεσιών που είναι διαθέσιμες στους μαθητές.

Μαρία Γκουγκούμη - Ειδική Παιδαγωγός www.pyxidagnwsis.gr

Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας www.γραφωνηματα.gr