Καθώς ο πληθυσμός των
παιδιών με ειδικές ανάγκες αυξάνεται, όλο και περισσότεροι αρχηγοί προσκόπων,
προπονητές ποδοσφαίρου, βιβλιοθηκονόμοι, καθηγητές μουσικής και άλλοι ενήλικες εργάζονται με αυτά τα παιδιά, για πρώτη
φορά.
Πολλοί από αυτούς τους
ενήλικες είναι εθελοντές που δίνουν απλόχερα το χρόνο και την εμπειρία
τους, άλλοι είναι άρτια εκπαιδευμένοι
στον τομέα τους, άλλοι έχουν ελάχιστη ή καμία γνώση σε θέματα αναπηρίας.
Εδώ είναι οκτώ
σημαντικές συμβουλές που πρέπει να δώσετε σε ανθρώπους που θα εργάζονται με το special παιδί σας.
1. Αλληλεπιδράστε
Το μεγαλύτερο λάθος που
κάνουν οι ενήλικες όταν συναντούν κάποιο special παιδί είναι η αδυναμία
τους να αλληλεπιδράσουν μαζί του. Συνήθως προσπαθούν να κάνουν μια ερώτηση, αν
το παιδί δεν απαντήσει, τότε τα παρατάνε.
Οι ίδιοι κανόνες
ευγενικής συνομιλίας ισχύουν για ενήλικες και παιδιά. Κατ 'αρχάς, συστήστε τον
εαυτό σας και εξηγήστε πώς συνδέεστε με
το παιδί. Ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες του παιδιού, μπορεί να είναι
απαραίτητο να πιάσετε το χέρι του παιδιού, ή να τοποθετήστε ένα χέρι στον ώμο
του παιδιού ή να αγγίξετε ακόμα και το πρόσωπο του άλλου για να κάνετε μια σωστή εισαγωγή.
Στη συνέχεια εξηγήστε
τη δραστηριότητα που θα κάνετε με το παιδί. Εξηγήστε τα διάφορα στάδια της
δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της αρχής και του τέλους - κάνοντας επαφή
με τα μάτια όσο το δυνατόν περισσότερο.
2. Παρατηρήστε
Μερικά παιδιά με
ειδικές ανάγκες αντιλαμβάνονται τα αισθητηριακά ερεθίσματα με διάφορους τρόπους
και μπορεί να είναι σε θέση να εκφράσουν με λόγια τη δυσφορία τους. Να θυμάστε
ότι όλη η συμπεριφορά είναι η επικοινωνία. Να είστε σε επιφυλακή για αυτές τις
διαφορές και να σκεφτείτε τι προσπαθεί να σας πει το παιδί με τη συμπεριφορά
του. Αν δεν είστε σίγουροι για αυτό που βλέπετε, ρωτήστε τους γονείς του
παιδιού ή άλλους ενήλικες για συμβουλές.
3. Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική
4. Να είστε ευέλικτοι
Μερικοί ενήλικες λένε
ότι δεν θα αλλάξουν τον τρόπο που κάνουν τα πράγματα για να φιλοξενήσουν ένα special άτομο σε μια ομάδα.
Αλλά το νόημα της διδασκαλίας είναι να χρησιμοποιήσουν μια ποικιλία μεθόδων για
να βοηθήσουν το άλλο πρόσωπο να κατανοήσει και να κατακτήσει τις νέες
δεξιότητες. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί αρνείται να αφήσει τον γονέα του, φέρτε
τον γονέα στην δραστηριότητα για λίγα λεπτά για να μειώσετε το άγχος, αργότερα
ζητήστε από το γονιό να αποχωρήσει.
Εάν ένα παιδί δεν έχει
τις κατάλληλες κινητικές δεξιότητες για μια δραστηριότητα, βοηθήστε το παιδί να
περάσει από τις κινήσεις και προτείνετε να έχει ένα φίλο – βοηθό για να βοηθήσει το παιδί.
5. Να είστε συνεπής
Εάν ένα σύνολο κανόνων
παρουσιάζεται στην ομάδα, εφαρμόστε τους κανόνες αυτούς με συνέπεια σε όλους.
6. Χρησιμοποιήστε οπτικά, ακουστικά ή απτικά συνθήματα
Έχοντας τα σωστά
συνθήματα σε ένα περιβάλλον μπορεί να παρουσιάσει τη διαφορά μεταξύ της
συμμετοχής και της μη συμμετοχής για πολλά παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Απτικά ερεθίσματα, όπως
αγγίζοντας απαλά στον ώμο ενός ατόμου, προσφέροντας μια κουβέρτα ή άλλο μαλακό
ύφασμα, ή την παροχή στόκου είναι εύκολοι τρόποι για να σηματοδοτήσουν τη
μετάβαση και να πάρουν την προσοχή ενός ατόμου.
7.Να έχετε ένα σχέδιο. Και ένα σχέδιο back-up.
Ξέρετε τι λένε για τα
καλύτερα σχέδια. Στον κόσμο των ειδικών αναγκών, υπάρχει πάντα ένα σχέδιο Β,
και συνήθως ένα Σχέδιο Γ. Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει χώρος για να ηρεμήσει και να
κυκλοφορήσει ελεύθερα το special
παιδί, αν τα πράγματα πάνε άσχημα. Σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει ο κάθε
συμμετέχων, αντί να επικεντρωθείτε σε αυτό που δεν μπορεί να συνεισφέρει.
8. Να είστε θετικοί
Μια θετική στάση είναι το
πιο σημαντικό χαρακτηριστικό για όποιον εργάζεται με παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Μαρία Γκουγκούμη - Ψυχολόγος -Ειδική Παιδαγωγός
Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου