Μαθαίνοντας ότι ένα
παιδί αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να είναι ένας από τους πιο σημαντικά
στρεσσογόνους παράγοντες της ζωής για τους γονείς, αλλά δεν πρέπει να καταρρεύσουν
με την είδηση της διάγνωσης. Οι γονείς μπορούν όχι μόνο να αντιμετωπίσουν
αλλά και να λάβουν μέτρα για να δώσουν στα παιδιά τους την καλύτερη φροντίδα
που χρειάζονται.
Η ύπαρξη παιδιού με
δυσκολίες προκαλεί στους γονείς πολλά και διαφορετικά συναισθήματα, που είναι
πολύ έντονα, συγκεχυμένα και αντικρουόμενα. Μερικοί γονείς δεν αντιδρούν, αλλά μεταβαίνουν
από το ένα συναίσθημα στο άλλο, ανάλογα με τη σοβαρότητα της δυσκολίας, τις δεξιότητες
αντιμετώπισης που κατέχουν και την ικανότητα να εργάζονται με τους συζύγους ή
άλλα μέλη της οικογένειας για να δώσουν στα παιδιά τους την υποστήριξη που
χρειάζονται.
Άρνηση - Μερικοί γονείς αρνούνται ότι το παιδί τους αντιμετωπίζει
δυσκολίες
Η άρνηση είναι η άρνηση
να αναγνωρίσουμε ότι το παιδί αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία. Οι γονείς στο στάδιο
της άρνησης μπορεί να βρίσκουν δικαιολογίες για την ακαδημαϊκή αποτυχία ενός
παιδιού, επειδή δεν θέλουν να δεχτούν ότι η δυσκολία είναι παρούσα. Μπορεί να
κατηγορήσουν το σχολείο για τη σχολική αποτυχία, τους εκπαιδευτικούς ή τον/ την
σύζυγο αντ’ αυτού. Μπορεί να κατηγορούν
το παιδί ότι είναι τεμπέλης ή να αρνούνται να απευθυνθούν σε ειδικές
εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Γιατί συμβαίνει η άρνηση; Είναι βαθύτατα τρομακτικό για
μερικούς γονείς να αναγνωρίσουν ότι υπάρχει μια δυσκολία. Η άρνηση είναι
συνήθως ένα σημάδι βαθιά ριζωμένο με το φόβο ότι μια δυσκολία σημαίνει ότι ένα
παιδί θα αποτύχει στη ζωή. Αυτό είναι συχνά ο χειρότερος φόβος ενός γονέα.
Θυμός - Μερικοί γονείς θυμώνουν, όταν ένα παιδί αντιμετωπίζει
δυσκολίες
Ο θυμός είναι στενός
ξάδελφος της άρνησης, διότι στηρίζεται στο φόβο. Οι γονείς που είναι θυμωμένοι
σχετικά με την δυσκολία του παιδιού τους μπορεί να επισημαίνουν τα λάθη στους άλλους.
Ο θυμός μπορεί να έρθει με τη μορφή της κριτικής, την πεποίθηση ότι το σχολικό
σύστημα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το παιδί επαρκώς και δύσκολες συναντήσεις με
τις υπηρεσίες ειδικής αγωγής. Γιατί συμβαίνει ο θυμός; Όπως και η άρνηση, ο
θυμός στηρίζεται στο φόβο ότι ένα παιδί δεν θα πετύχει στη ζωή. Αυτό βασίζεται
συχνά στο φόβο ότι κανείς δεν μπορεί να
βοηθήσει.
Θλίψη - Μερικοί γονείς αισθάνονται θλίψη για τις δυσκολίες του
παιδιού
Η θλίψη είναι μια
ισχυρή αίσθηση της απώλειας που πολλοί γονείς αισθάνονται, όταν μαθαίνουν ότι το
παιδί τους αντιμετωπίζει δυσκολίες. Θλίψη μπορεί να συμβεί επειδή ο γονέας
ανησυχεί για το μέλλον. Θλίψη μπορεί να συμβεί κατ’ επανάληψη σε όλη τη ζωή
ενός special
παιδιού,
αν δεν καταφέρει να επιτύχει διάφορα ορόσημα και κοινωνικές δεξιότητες όπως επιτυγχάνουν
συνήθως συνομήλικα παιδιά.
Αρωγή - Μερικοί γονείς ανακουφίζονται όταν μαθαίνουν πως το
παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες
Η ανακούφιση μπορεί να
είναι το τελευταίο συναίσθημα που θα περίμενε ένας γονέας να αισθάνεται όταν
μαθαίνει ότι το παιδί τους αντιμετωπίζει δυσκολίες. Αλλά η ανακούφιση συμβαίνει
συχνά επειδή μια επίσημη διάγνωση των δυσκολιών του παιδιού δίνει στους γονείς
μια εξήγηση για τους αγώνες που κάνουν μαζί με τα παιδιά τους. Μερικοί γονείς ανακουφίζονται,
διότι η διάγνωση των δυσκολιών μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για να
απευθυνθούν στις κατάλληλες υπηρεσίες ειδικής αγωγής για να λάβει το παιδί το
απαραίτητο εξατομικευμένο πρόγραμμα.
Μαρία Γκουγκούμη - Ειδική Παιδαγωγός
Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου